-
1 indépendant
1 libre, autonome bağımsız [baɯm'sɯz]♦ travailleur indépendant serbest meslek sahibi2 distinct bağımsız [baɯm'sɯz]◊Son retard est indépendant de sa volonté. — Geç kalması iradesinden bağımsız bir şey.
3 avec une entrée particulière bağımsız [baɯm'sɯz] -
2 indépendante
1 libre, autonome bağımsız [baɯm'sɯz]♦ travailleur indépendant serbest meslek sahibi2 distinct bağımsız [baɯm'sɯz]◊Son retard est indépendant de sa volonté. — Geç kalması iradesinden bağımsız bir şey.
3 avec une entrée particulière bağımsız [baɯm'sɯz] -
3 frei
1. adj ( von -den) özgür, serbest; Beruf bağımsız, serbest (çalışan); (nicht besetzt) boş, serbest; (freimütig) gönüllü;ist dieser Platz noch frei? burası serbest mi?;Zimmer frei! kiralık oda bulunur;Eintritt frei giriş serbesttir;ein freier Tag boş bir gün;freie Stelle açık iş/kadro;im Freien dışarıda, açıkhavada2. adv: frei sprechen serbest/rahat konuşmak;ÖKON frei Haus ev teslimi;frei finanziert özel girişimle finanse edilen;frei laufende Hühner kümes dışında dolaşabilen tavuklar
См. также в других словарях:
müstakil — sf., Ar. mustaḳill 1) Kullanış yönünden başka bir yapı ile bağlantısı olmayan, bağımsız Müstakil ev. 2) Kullanış yönünden belli kişi veya kişiler için ayrılmış olan Daireye on yıl, yirmi yıl sonra girenlerin her biri başköşelere kurulsun,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
